Neprestano podsećajući se i sve vreme imajući na umu činjenicu da se 9. oktobra tekuće godine navršilo 125 godina od rođenja najznačajnijeg srpskog pisca XX veka – Ive Andrića, odlučili smo da samo nekoliko dana nakon sedmice njegovog rođenja (27. oktobra) obeležimo vek i četvrt piščevog postojanja.
Način na koji smo to učinili podrazumevao je poludnevno poznanstvo i druženje učenika sa piscem, odnosno koncepcija nastavnog projekta pod nazivom „Andrićeva učionica“obuhvatila je sedmostruki niz timskih aktivnosti čiji su realizatori bili nastavnici, dok su se u ulozi recipienata našli svi učenici od V do VIII razreda skupa, smešteni u sali, koja je fingirala atmosferu učionice.
Ideja je bila da se Andrićevom liku i delu priđe na jedan obuhvatni, višedimenzionalni način, iz perspektive raznih nastavnih predmeta te je tako nastavnica srpskog jezika održala predavanje na temu Andrićevog detinjstva u Višegradu, nastavnik istorije Dušan Stajčić izlagao je o revolucionarnoj organizaciji „Mlada Bosna“ čiji je član u mladosti bio i Ivo Andrić; nastavnica geografije Bojana Žegarac pripovedala je o putevima Andrićeve diplomatije, a nastavnica engleskog jezika Vanesa Stepanović sprovela je aktivnost čitanja i upoznavanja učenika sa engleskim prevodom čuvenog romana „Na Drini ćuprija“.
Predvođeni režijom učiteljice Jelene Mandić učenici četvrtog razreda izveli su posredstvom pozorišta senki stihovanu dramatizaciju Andrićeve pripovetke „Aska i vuk“, da bi se projektni dan okončao izradom makete starog višegradskog mosta u organizaciji nastavnice tehničkog i informatičkog obrazovanja Grozdane Janješ. Čitavog dana predusretljivu tehničku podršku pružala je nastavnice informatike Danijela Danić Kuručev.
Svesni da se Andrić na osnovnoškolskom uzrastu pominje sporadično, svakako shodno meri prilagođenoj spoznajnim mogućnostima osnovaca, poželeli smo da o jedinom nobelovcu srpskog porekla saznaju nešto više, nešto šire, što će im osvetliti Andrićeve zasluge, značaj i uticaj koji je ostvario i dan-danas emituje sa istaknute i uzdignute pozicije našeg kulturnog nasleđa.
Tekst i foto: Milana Rajić